Sezai Karakoç: Yürüyüş
Bu bir yürüyüştür. Bizimki, çağ içinde bir yürüyüş.
Bir mesaj yürüyüşü. Maddeyi aşkın bir anlam uğruna yürüyüş.
Öte amaçlı bura yürüyüşü.
Yürüyüştür bu. Her yürüyüş gibi durma, duraklama, dinlenme, mola vermesi olacaktır elbet.
Yürüyüştür bu. Bir an için gerileme, ya da dolambaçtan dönme de olabilir yol gereği.
Yol çok engebeli, çok dalgalı, çok pürüzlü.
Güneş yakıcı, hava çölsü, su dersen, bir damla yok.
Ama yürüyüş, yürüyüştür. Akşam ve gece bastırmadan, yolcu hedefi olan kente varmalıdır.
Bu yolda, duruşlar da yürüyüşe dahildir. Çünkü; yola devam için güç kazanmak gereklidir.
Her dinleniş yürüyüşe dahildir. Bazı susmaların konuşmalara dahil olması gibi.
Kaderimizin anlamı bu yürüyüş, bu konuşma ise, onları hazırlayan, onlara şekil veren, onları tarzlandıran her şey ve her durum, onlardan bir parçadır.
Şekiller değişir, tarzlar çeşitlenir, ama, öz, aynı özdür.
Kervan konaklayabilir bir yerde. Ama unutulmasın, geri dönmeyecek bir kervandır bu.
İnanç, düşünce, davranış, sanat kervanının çağ içinde yürüyüşüdür bu. Onu çeken ufuk ve hedef, kuşkusuz, onun yürüyüş düzenini, temposunu, molalarını ve konaklamalarını da tayin etmiş, sabrını tayin etmiş, zahmetini tayin etmiş ve armağanını da tayin etmiştir.
Kim değiştirebilir kaderi ve onun tayin ettiği yürüyüşü?
Nice kendini yürür zannederler durmuştur. Durmuş bir saat gibi durmuştur. Ve durduğundan habersiz olarak durmuştur.
Nice duruşlar vardır ki, kimse bilmez onu ama, o yürüyüştür ve hep yürüyüştür.
Asıl olan, görünüm olarak değil, yürünse de durulsa da, esas olarak yürümektir.
Bir yürüyüştür bu. Görünüm ne olursa olsun, kim ne derse desin, Tanrı'nın izniyle, durmayacak, kesilmeyecek ve hedefine varacak bir yürüyüştür.
Sezai Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder