DANİEL Kahneman’ın ardından Richard Thaler da gündelik hayatta verdiğimiz kararlarda ne kadar akıldışı davrandığımızı ortaya koyan çalışmalarıyla Nobel’i aldı.
Böylece 15 yılda ikinci defa Nobel Ekonomi Ödülü, psikoloji ile ekonominin buluştuğu bir alana, ‘davranış iktisadına’ verilmiş oldu. Bu yeni yaklaşım, tercihlerimizin klasik iktisadın iddia ettiği gibi rasyonel değil irrasyonel, yani akıldışı olduğunun altını çiziyor. Hakikat-sonrası çağa da bu yakışırdı.
OBAMA KİTABINI TÜM KABİNE ÜYELERİNE DAĞITMIŞTI!
Richard Thaler popüler olmak için Nobel’e ihtiyacı olmayan bir ekonomist. Hollywood filmlerinde oynamış, kitapları yıllardır çok satanlar listelerinde yer alan biri Thaler. Benim de ders kitabı olarak kullandığım Nudge kitabını (Türkçeye ‘Dürtme’ olarak çevrildi) Obama, başkan olduğunda tüm kabine üyelerine zorunlu okuma olarak dağıtmış ve kitabın diğer yazarı Cass Sunstein’i kabineye almıştı. Eğer hâlâ okumadıysanız hemen bu yazıyı bırakıp bir kitapçıya koşun. Bu çağda hayatı dönüştürmek isteyen herkesin okuması gereken bir kitap.
NOBEL’İN YOLU TÜLİN HOCA’DAN GEÇİYOR!
“Endowment effect” (Sahip olma etkisi) insanların duygusal nedenlerden dolayı sahip oldukları şeyleri daha kıymetli sanmasını açıklayan bir kavram. Çoğu insan 10 lira kıymet biçtiği evdeki bir fincanın yenisi için 5 lira vermeyi reddediyor. Oysa fincan aynı fincan.Türkiye’de ne kadar tanınıyor bilmiyorum önce University of California, Berkeley şimdi de NYU’nun efsane pazarlama profesörü Tülin Erdem Hoca yıllardır Nobel Ekonomi Ödülü’nü belirleyen jüride yer alıyor. Kahneman ve Thaler dahil şimdiye kadar seçilen 9 Nobel’li ile arkadaşlığı var, 4’ü ile aynı bölümde çalışmışlığı var. Hoca bu sene Thaler’i şu 3 anahtar kavramı literatüre kazandırdığı için aday göstermiş: Endowment Effect, Mental accounting ve Transaction Utility.
“Mental accounting” (Psikolojik muhasebe) insanların aynı miktar parayı geldiği ve harcayacağı yere göre farklı değerlendirme eğilimini açıklıyor. Piyangodan kazanılan 1000 lirayı çarçur eden bir kişi maaşından gelen 1000 lirayı çok daha özenli bir şekilde harcamayı seçiyor. Oysa para aynı para.
“Transaction utility” (İşlem değeri) ise çarşıda pazarda gördüğümüz kampanyaları açıklayan bir kavram. Normalde 5 liradan 3 tanesine 15 lira vermediğimiz bir ürüne, “2 alana 1 bedava” diye satılınca 15 lira veriyor çoğumuz.
TERCİH MİMARİSİ
Thaler’in fikirlerini organ bağışından market ve kafeteryalarda sağlıklı beslenmeyi özendiren raf düzenine kadar pek çok alana uygulamak mümkün. Bizdeki gibi davranış değişimi deyince akla zor ve cebrin geldiği bir toplumda tüm yöneticilerin ve tabii ebeveynlerin tercih mimarisi kavramına kafa yormasını çok isterim. Çünkü zorla güzellik olmaz!
Thaler deyince benim aklıma bu üç kavramın bir nevi uygulama sahası olan ‘Tercih Mimarisi’ kavramı geliyor. Bir örnekle açıklayayım. İki şirket düşünün. Her iki şirkette de özel emeklilik bir seçenek. İlk şirkette işe başladığınızda özel emekliliğe otomatik olarak başlayıp bu seçenekten çıkmak için form doldurmanız isteniyor. İkinci şirkette ise işe başladıktan sonra özel emekliliğe geçmek için form doldurmanız isteniyor. Her durumda özel emeklilik sizin tercihiniz. Zorlama yok! Peki sizce özel emeklilik fonuna katılım oranı hangi şirkette daha yüksek? Thaler’e göre, ki pek çok deney de bunu gösteriyor, ilk şirkette katılım ikinci şirketin çok üstünde olacak. Oysa her iki şirkette de katılım çalışanın tercihi ama iyi bir tercih mimarisi ile ilk şirket fona katılımı kolaylaştırırken ikinci şirket fona katılımı zorlaştırıyor.
Kaynak:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder