Prof. Dr. Hüsamettin Arslan hocamızın yazmış olduğu "önsöz"
Selamünaleyküm memleketim,
Selamünaleyküm memleketimin insanları,
İnsan "ses", ses nefestir. Yazmak parşömende nefes almak ve nefes vermektir.
Yazı nefesin ve sesin tecessümüdür. Zihin kalem, kalp hokkadır.
Ah kalbim, kalbim, yaralı ve kanayan kalbim!
Kalemimi hokkama batırdım, memleketim ve memleketimin insanları için yazdım.
Akademinin "fil dişi kulesine" sığamadım, yazarak nefes alma cüretinde bulundum;
yazarak memleketime tanıklık ettim,
yazarak tanıklığımı memleketimin insanları ile paylaşmak istedim.
Paylaşmak çoğalmak, paylaşmak tek iken çok olmaktır.
Yazmak paylaşmak, paylaşmak yazarın muhataplarına dansa davetidir.
Paylaşmak terapidir.
Yaptığım şey nefes almak, ses vermek. Nefesler ve sesler denizinde bir ses.
Memleketi, memleketimin insanlarını yazılarımda söylediğim gibi görüyorum,
memleketim hakkında sesimdeki gibi düşünüyorum.
Kabul görür ya da görmez, elinizdeki metin "benim" sesim.
Sağcı değil, solcu değil.
Bilinen ideolojiler anlamında "ideolojik" de değilim, "ideolojilerden" bağışık da değilim.
Nerede isem oradayım, ne isem oyum, hiçbir yerde değişim, bir yerdeyim, memleketteyim.
Premodern moderni önceler. İdeolojiler "modern"dir.
Nerede isem oradayım. Modern ideolojiler yokken nerede isem, şimdi de oradayım.
Memleketteyim.
Modern ideolojiler gelmeden önce ne idiysem şimdi de oyum.
"Nerede isem orada olmaklığım" ve "ne isem o olmaklığım" tercihim,
seçimim değil, yazgım ve kaderimdir.
İdeolojimi değiştirebilirim,
fakat nerede isem orada olmaklığımı, ne isem o olmaklığımı değiştiremem.
Memleketteyim.
Memlekete "memleketten" bakıyorum.
Sağcı, solcu vb. değil, memleketçiyim.
İdeolojiler memleketsizdir.
Memleket kırmızı çizgim, memleket kalbim ve kafamdır.
Gerisi teferruattır.
Prof. Dr. Hüsamettin Arslan
Kaynak:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder