Öğrencisine Örnek Bir Hoca Olmanın Meyveleri... Bir Tez Önsözünden...

Öğrencisine Örnek Bir Hoca Olmanın Meyveleri...

 Bir Tez Önsözünden...

Çok değer verdiğim, hocalarımdan birisinin tezini incelemem gerekmişti... Asıl aradığım konu ile alakalı kısma odaklanmadan önce tezin önsözündeki ifadeleri okuyunca çok etkilendim. Her zaman yardıma hazır olması, bilgisini ve elindeki dokümanları paylaşma konusundaki cömertliği ve hatta öğrenci ve akademisyenlere katkı sağlayan yaz seminerleri için onca zaman harcamasının arkasında sanırım bu anlattıklarının da payı vardı...

Okuduğum metinden bir kısmında aşağıdaki ifadelere yer vermişti hocamız:

"Akademik yaşamımın son on yılına, yani tamamına tanıklık eden ve gelişimimi inanılmaz bir sabır ve bilgelikle yönlendiren hocama ... ne kadar teşekkür etsem azdır. Tez süresi boyunca duyduğum her heyecanı, okuduğum her yeni bilgiyi, yaşadığım her sıkıntıyı paylaşmak için odasının kapısını çaldığımda geri dönmek zorunda kaldığımı hiç hatırlamıyorum. Bu tür anlarda öncelikli konunun ben olduğumu her tavrıyla hissettirdiği için hocama minnettarım. 

Tezi asla bitiremeyeceğimi düşünerek yanına koştuğumda da beni benzer bir empatiyle karşıladı ve cesaretlendirdi. Sayın hocama verebileceğim en büyük hediye, birgün danışmanlığını üstleneceğim genç akademisyen adayları ile ilişkilerimde, aynı onun yaptığı gibi üniversiter geleneğin akademik yaşamdaki en güzel yansımalarından biri olan usta-çırak ilişkisinin tüm gereklerine sadık kalmak olacaktır."

***

Yukarıdaki hikayenin kahramanlarından olan danışman hocamıza dair anıyı sosyal medyada paylaşınca bu konunun tek örnek olmadığı ortaya çıktı. Şimdi gülleriyle meşhur bir şehrimizde profesör olarak görev yapan değerli bir hocamız, ilk hikayedeki danışman hocamız hakkındaki kendi anısını aktararak bizleri mutlu etti. Hocamız anısını şu şekilde anlattı:

"... Hoca ile doktora tez sürecinde e-posta aracılığıyla iletişim kurmuştum ve sonrasında tezime entelektüel anlamda katkıları olmuştu. Ben kendisine tezimde de teşekkür edip “Hocam çok emek verdiniz, nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim” diye mesaj atmıştım. Bana verdiği cevap çok etkileyici idi: “Akademik süreçte senden yardım istediklerinde sen de onlara katkı yaparsan bana olan borcunu ödemiş olursun.” Bundan sonra elimden geldiğince bunu yapmaya çalıştım...

 Hoca-talebe etkileşimi çok değerli/önemli bir süreç. Sonrası da önemli. Her iki taraf da hem eğitim sürecinde hem de sonrasında birbirine karşı sorumluluklarını yerine getirmeli. Saygı, sevgi ve vefa ekseni bozulmamalı..."

Öğrencilerinden bilgisini ve desteğini esirgemeyen hocalarımıza ne kadar teşekkür etsek azdır. Onlarının sayılarının daha da artması dilekleriyle...

*Konunun bağlamından kopmaması adına isimlere yer verilmemiştir. Önemli olan bu güzel örnekleri anlamak ve yansıtmak olsa gerek...