Fatih Sultan Mehmet: Ey Kimsesizler Kimsesi!




Hiç kimse yok kimsesiz 
Herkesin var bir kimsesi
 Ben bugün kimsesiz kaldım
 Ey kimsesizler kimsesi

Kimse aradığım yollarda 
Kimsesizlik kimsem oldu
Dinsin artık hicranın cana
Kimse aradığım yollar
Kimsesiz kimselerle dolu

Ey Koca Fatih!
Kalabalıklar arasında yalnız mıydın?
Koskocaman devleti yönetirken kendini sahipsiz mi hissediyordun?
Hangi ruh hali ile yazmıştın bu şiiri?
İstanbul henüz sevgine karşılık vermez iken mi?
Yoksa Roma mıydı bu nidanın sebebi?
Deden Atilla gibi İtalya boylarında at koşturmak için miydi?
Emek emek inşa ettiğin devleti mamur etmek çaban mıydı?
Adalet terazisi bir dirhem şaşmasın diye çabalarken, kolunun kesilmesi fetvasını veren Kadı için miydi?
Bir önder, bir hakan, bir lider olurken, aile saadetini sağlama çaban için miydi?
Yoksa henüz Sultan babana mektup yazıp ordunun başına geçmesini istemeden önce mi yazmıştın?
Bosna fethi için giderken miydi? Trabzon yolunda mı yazıldı?
İlimde, ahlakta, adalette, vicdanda, ileri görüşlülükte örnek oldun Koca Sultan!
Yalnızlık konusunda da aynı hissiyatta mıyız bilmiyorum.
Kimsesizler kimsesinden başka kimsem yok.
Duan duam olsun!
Yolun yolum olsun!
Sevdan sevdam olsun!
Allah razı olsun senden!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

En Popüler Yayınlar

Öne Çıkan Yayın

The Promised Land

 The Promised Land Ludvig Kahlen'in gerçek hikayesi... Bu hikayede kral adına bir koloni inşa etmek hedefiyle Danimarka fundalıklarını f...


"Başkalarının yoluna taş koyacağımıza, taş üstüne taş koyalım..."