C.Joseph M. Juran



C.Joseph M. Juran

Kaliteyi “amaca uygunluk” olarak tanımlayan Joseph M. Juran, Deming gibi Hawthorn Araştırmaları’nda görev almış ve II. Dünya Savaşı sonrasında Japonya’da kalite çalışmalarında bulunmuştur. İlk dikkat çeken çalışması “Kalite’nin El Kitabı”, 1954 yılında yayınlanmıştır. Juran’a göre kalite yönetimi, örgütün tümden revizyonunu gerektirmemektedir[1].

Juran, kalite yönetimi anlayışını; kalite planlaması, kontrolü ve iyileştirmesi olarak üç bölümde incelemiştir. Bu bölümler aşağıda sıralanmıştır[2]:

Kalite planlaması:
-Müşterinin kim olduğunu belirleme,
-Müşterinin ihtiyaçlarını belirleme,
 -İhtiyaçlara karşılayacak ürün geliştirme,
-Müşteri ihtiyaçlarını karşılayacak kadar ürün özelliklerini optimize etme,
-Ürün üretim süreci geliştirme, şeklindedir.

Kalite kontrolü:
-Fiili performansın ölçülmesi,
-Planlanan ile gerçekleşen performans farkının belirlenerek analiz edilmesi,
-Farklarla ilgili olarak düzeltici önlemlerin alınması,
-Ölçüm birimlerinin belirlenmesi,
-Kalite ölçütlerinin oluşturulması,
-Performans standartlarının belirlenmesini, sağlar.

Kalite iyileştirmesi:
-Kalite iyileştirme ihtiyaçlarının tespit etme,
-Kalite iyileştirme projelerini hazırlama,
-Projeleri faaliyete geçirme,
-Kalite iyileştirme sebeplerini araştırma,
-Sorun çözme tekniklerini geliştirme,
-Kalite iyileştirmenin yararlarını saptamak için gerekli kontrolleri yapma, şeklindedir.

Juran’a göre yükseköğretimde kalite uygulamaları sürdürüldüğünde yapılması gereken ilk şey,  kurum müşterilerini tanımlamadır. Tanımlanan kitlenin ihtiyaçları belirlenerek, gerekli ürün ve hizmet sunulmalıdır. Üretim süreci hazır ve sürdürülebilir olmalıdır.

Yükseköğretim kurumu, müşterilerine hizmet verirken performans süreci takip edilmelidir. Standart performanslar belirlenmeli, gerekli ölçme ve kontroller yapılmalıdır.

Kalite çalışmaları öncesinde, eksik olan uygulama ve metotlar tespit edilmeli ve süreç iyileştirme projeleri hazırlanmalıdır. Hazırlanmış olan iyileştirme projeleri uygulamaya konmalı ve çalışmaların getirdiği yararlar tespit edilmelidir.



[1] Yolcuoğlu, İ. G.,  (2001), İnsana Hizmet Veren Kurumlarda Toplam Kalite Yönetimi, Golden Print Yayınları, İstanbul, s. 18-19.
[2] Halis, MYO’lar için TKY, s. 71-72.





YÜKSEKÖĞRENİMDE TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ UYGULAMASI VE BİR MODEL ÖNERİSİ 

İÇİNDEKİLER
                                                                           























Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

En Popüler Yayınlar

Son 1 Yılın Popüler Yayınları