II.YÜKSEKÖĞRETİM
KURUMLARINDA TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ UNSURLARI
A.Liderlik
Yükseköğretim
kurumlarında Toplam Kalite Yönetimi çalışmalarının gerçekleştirilmesi için
gerekli olan en önemli unsur liderliktir. Sürecin başlatılmasından itibaren,
bütün aşamalarda verilen kararlar ve yapılan uygulamalar büyük önem arz etmektedir.
Liderlik, müşteri
memnuniyeti, hedeflerin belirlenmesi, kurumu içinde mükemmelliğin sağlanması
için gerekli teşvik ve motivasyon ortamının hazırlanması gibi birçok faaliyetin
gerçekleştirilmesinden sorumludur. Liderlik, öğrencilerin, öğrenci yakınlarının,
sosyal toplulukların ve devletin memnuniyetini sağlayacak kural ve
sorumlulukları belirlemelidir[1].
Yükseköğretim
kurumlarındaki kalite çalışmaları büyük oranda liderlik unsuruna bağlıdır. Aynı
şekilde, kalite kültürünü sürdürecek stratejik planının hazırlanması ve bu
süreci takip eden bütün faaliyetler lidere bağlıdır. Bu konudaki başlıca
göstergeler ise şunlardır[2] [3]:
-Liderin kalite
çalışmalarına katılımı, kurumun kalite performansı ile bağlantılıdır.
-Öğrenciler, fakülte üyeleri
ve lider arasındaki insan ilişkilerinin zenginleştirilmesi, kurumun verimliliğine
katkı sağlamaktadır.
-Liderlerin seçilmesi
ve eğitimi, ihtiyaç ve uzmanlık alanlarını ışığında, ölçülebilir kriterlere
göre gerçekleştirilmelidir.
Liderlerin
yönetecekleri süreçte sorumluluk alması ve kalite araçlarını anlaması gerekmektedir.
Toplam Kalite Yönetimi, liderlere yönetecekleri süreçleri anlama imkânı
sağlamaktadır. Sürekli gelişmeyi sağlayacak yol ve yöntemleri bulmak için,
kuruma yardımcı olacaktır[4].
Aldawesh[5], liderliğin
yönetim süreçleri ve kalite çalışmaları ile ilişkisini vurgulamıştır. Aşağıdaki
tabloda görüldüğü gibi, liderliğin konumunu belirlemiştir:
Şekil 8. Yükseköğretim Kurumlarında TKY Unsuru
Olarak Liderlik
Kaynak: Aldawesh, M., (2012), The Relationship
between Total Quality Management Implementation and Leadership in Saudi Higher
Education, Brunel Business School – Doctoral Symposium 27‐28th March.
Lider, politikaları
belirleme, uygulama ve sonuçları değerlendirme aşamalarında doğrudan ya da dolaylı
olarak rol almaktadır. Liderin katılmadığı kalite çalışmaları, eksik kabul
edilmekte ve bu çalışmaların yetersiz olacağı öne sürülmektedir. Kalite
çalışmalarında yer alan personelin motivasyonu açısından, liderlik büyük önem
arz etmektedir. Toplam Kalite Yönetimi yaklaşımı, liderin kalite sürecine dâhil
olmasında ısrarcı bir yaklaşım sergilemektedir.
Yükseköğretim kurumunda
lider, kurumsal-sembolik, siyasal, yönetim ve akademik açıdan liderlik
özelliklerine sahip olmalıdır. Gerçek lider, kurumsal amaçları belirleme,
çalışanları sürece dâhil etme, kaynak temini, kurumsal imajı temsil ve sorun
çözme gibi özelliklere sahip olmalıdır. Yükseköğretim kurumu lideri, akademik
bir role sahip olmalı, profesyonel liderlik sergilemeli, kaliteyi bilmeli ve
desteklemeli, yeteneklere sahip olmalı ve geliştirmeli, yol göstermeli
(coaching), örnek davranışları ile rol model olmalı, risk almalı ve bir değişim
ajansı gibi faaliyet göstermelidir[6] [7].
Yükseköğretim
kurumlarının, toplam kaliteyi başarılı bir şekilde uygulayabilmesi için
liderlik kavramının net olarak belirlenmesi gerekmektedir. Kalite
çalışmalarının her aşamasında yer alacak olan liderlerin belirlenmesinde,
kurumsal yönetim şemasından faydalanılabilir. Bu durumda, kalite çalışmalarına
liderlik etmesi gereken yönetici kadrosunu rektör, rektör yardımcıları, genel
sekreter, daire başkanları, fakülte dekanları, fakülte sekreterleri, bölüm
başkanları, enstitü müdürleri, enstitü sekreterleri, yüksekokul müdürleri,
meslek yüksekokulu müdürleri, araştırma merkezlerinin müdürleri, koordinatörler
olarak sıralamak mümkündür.
Yükseköğretim kurumları
geniş bir idari yapıya sahip olduğundan, kalite çalışmalarında bütün yönetici
kadrosunun kalite çalışmalarına liderlik etmesi gerekmektedir.
Rektör, kalite çalışmalarına
liderlik eder. Kendisine bağlı olan kurumların yöneticilerini, kalite
çalışmalarına liderlik etmeleri için yetkilendirebilir. Kalite çalışmalarında
yaşanan gelişmelerin, zamanında yönlendirilebilmesi, kalite sürecinde yer alarak
motivasyon ve rehberliği sağlamak amacı ile yetkilendirme gerekmektedir.
Yükseköğretim kurumları
bünyesindeki akademik ve idari yönetim, kendi içerisinde kalite çalışmalarına
liderlik edecek olan yöneticileri belirlemelidir.
Fakültelerdeki kalite
çalışmalarında liderlik edecek olan dekan, sekreter ve bölüm başkanları
arasında çalışmalara yönelik görev ve sorumlulukların tanımlanması ve liderlik
konusundaki rol paylaşımının gerçekleştirilmesi gerekmektedir.
Bölüm başkanları,
kalite çalışmalarının öğretim elemanları arasında yaygınlığını sağlayacak
çalışmalar yapmalıdır. Kendisine bağlı kalite liderleri belirlemeli ve
rehberlik, kontrol işlemlerini gerçekleştirmelidir.
Enstitüler,
yüksekokulları, meslek yüksekokulları, araştırma merkezleri ve koordinatörlüklerin
yönetici kadroları, kalite liderlikleri konusunda gerekli sorumlulukları yerine
getirmelidir. Toplam Kalite Yönetimi’ni oluşturan “toplam-total” ilkesi
gereğince bütün kurum liderleri, kalite çalışmalarında yer almalıdır.
Yükseköğretim kurumları
bünyesinde liderlik, kurumsal yapıya göre şekillenmektedir. Bütün yöneticiler,
sorumluluğunda olan kurumun kalite lideri rolünü üstlenmeli ve kalite
çalışmalarını yerine getirmelidir.
B.Öğretim
Kadrosu
Yükseköğretim kurumlarındaki Toplam Kalite Yönetimi çalışmalarındaki unsurlardan biri de öğretim kadrosudur. Kurumun eğitim ve araştırma kalitelerinde önemli rol oynayan öğretim kadrosu, kaliteyi yaygınlaştırma ve kalite eğitimlerini verme, öğrencilerin kalite çalışmalarına katılmasını sağlama, araştırma ve geliştirme, bilimsel yayınların kalitesini sağlama gibi birçok yükümlülükleri üstlenmektedir. Öğretim üyeleri, öğretim görevlileri ve okutmanlardan oluşan bu kadro, eğitimin kalitesini artırma, kalite kültürünü öğrencilere aşılama ve Toplam Kalite Yönetimi’ni uygulama gibi sorumluluklara sahiptirler.
Şekil 9. Yükseköğretim Kurumlarında Öğretim Kadrosu
Yükseköğretim
kurumlarının kalitesinin belirlenmesi için değerlendirilmesi gereken
kriterlerden bir tanesi öğretim kadrosu tarafından sunulan eğitim hizmetinin
kalitesidir. Verilen eğitimin kalitesini ölçmek karmaşık ve zor olan bir
süreçtir. Yükseköğretim kurumları iyi öğretim uygulamalarını tanımlamak ve
teşvik etmek için uygulama şemaları ya da değerlendirme mekanizmaları
kullanmalıdır. Yükseköğretim kurumlarının kurumsal çevresi kaliteli eğitimin
verilmesi için gerekli çalışmaları yürütmelidir[8].
Yükseköğretim
kurumlarında kalite öğretimi konusunda dikkat çekilen üç önemli husus
bulunmaktadır. Bunlar kısaca aşağıda belirtilmiştir[9]:
-Öğretim süreci
akademisyenler tarafından gerçekleştirilmektedir. Genel olarak, yükseköğretim
kurumlarında verilen eğitim, alanında uzman olan fakat pedagoji alanında eğitim
almamış kişilerden oluşmaktadır.
-Yükseköğretim kurumu
bünyesindeki öğretici kadronun çeşitliliği (profesörler, uluslararası öğretim
görevlileri, kısmi zamanlı çalışan öğretim görevlileri vb.) ile öğrencilerin çeşitliliğinin
birleşmesidir. Bu durum, öğretim sürecini eşitsizlik ve tutarsızlığın olduğu bir
sonuca götürebilmektedir.
-Uygulamalı olarak
araştırma yapmak, eğitim müfredatını beslemektedir. Ayrıca güncellenmiş bilgi
ile öğretim arasında çok önemli bir bağ bulunmaktadır.
Yükseköğretim
kurumlarının öğrencilere uygun bir öğretim metodolojisi oluşturması
gerekmektedir. Ancak öğrencilerin geneline uygun bir yöntem belirlenmesi
oldukça güçtür. Çeşitli akademik göstergelerle göreve getirilen
akademisyenlerin, pedagojik yeteneklerinin de göz önüne alınması gerekmektedir[10].
Öğretim kadrosu, liderler,
öğrenciler ve öğretim kalitesi birimleri ile kalite uygulamaları arasındaki
etkileşim aşağıdaki tabloda gösterilmektedir[11]:
Tablo
11. Öğretim Kalitesinde Kurumsal Aktörlerin Katılımı Uygulamaları
Öğretim kadrosu,
öğretim kalitesini iyileştirmek için teknolojik gelişmeleri takip ederek
gerekli araçları temin etmelidir. Kurumun müfredatını hazırlama ve uygulama
sırasında kalite bölümü ile birlikte çalışılması gerekmektedir. Öğretim
kalitesinin sağlanması için uygulanan küresel politikaların kurumda yer alması,
öğrencilerle iyi etkileşim sağlanması, öğretim kadrosunun inisiyatif kullanmasına
izin verilmesi gerekmektedir.
Yönetici kadronun,
çalışmalara yönelik motivasyonu sağlaması, yükseköğretim kurumunun bütün
bölümlerini sürece dâhil etmesi gerekmektedir.
Öğretim kadrosu olarak
ifade edilen öğretim üyeleri, öğretim görevlileri ve okutmanlar, yükseköğretim
kurumunun kalite politikalarını anlama ve uygulama konusunda yeterlilik
göstermelidir. Bu konuda iletişim araçları kullanılmalı, kalite kültürünün
yaygınlaştırılması için gerekli işlemleri gerçekleştirmelidirler.
Öğretim kadrosu, uzmanlık
alanında kalite niteliklerini taşımalı ve pedagojik donanıma sahip olmalıdır.
Pedagojik yeterliliği sağlamak için kurum bünyesinde eğitim verilmelidir. Bu
sayede, öğretim kadrosu, alanında edindiği bilgileri, öğrencilere sağlıklı bir
şekilde aktarabilecektir.
Öğretim kalitesinin
sağlanması için gerekli görülen unsurlar aşağıdaki gibi sıralanabilir[12]:
-Öğretme ve öğrenmeyi
geliştirme merkezi oluşturma,
-Mesleki gelişim
aktiviteleri,
-Öğretim mükemmelliği
ödülleri ve rekabet,
-Öğretim yenilikleri
fonu,
-Öğretim güçlendirme
kriterleri,
-Yenilikçi (innovative)
pedagojiyi destekleme,
-Öğretme ve öğrenme
uygulamaları toplulukları,
-Öğrenim çevresi
(kütüphaneler, ölçüm imkânları),
-Öğretim ve öğrenme
yönetim ve organizasyonu,
-Öğrencilere destek
olma (danışmanlık, kariyer tavsiyeleri, akıl hocalığı),
-Öğrencileri
değerlendirme,
-Uygulamaların öz
değerlendirilmesi, benchmarking yapılması,
-Toplum hizmeti ve iş
esaslı programlar, gelişim tabanlı programlar,
-Rekabet tabanlı
değerlendirmeler.
Ayrıca, yükseköğretim
kurumlarının uluslararasılaşması, eğitim
alanının genişlemesi, öğrenci profillerinin farklılıkları, teknolojideki
gelişmeler, küresel rekabet, ekonomik etkiler, çağa uygun eleman ihtiyacı
yetiştirme gibi unsurlar da dikkate alınmalıdır[13].
C.Araştırma
Görevlileri
Araştırma görevlileri, Toplam Kalite Yönetimi’nin yükseköğretim kurumlarındaki unsurlarındandır. Kalite çalışmalarının uygulanması ve yaygınlaştırılmasında rol oynamaktadırlar. Öğretim üyelerinin çalışmalarına yardımcı olmakla birlikte kalite çalışmalarında sorumluluk taşımaktadırlar.
Araştırma görevlileri,
akademik kariyer basamaklarında ilk sırada yer almaktadır. Bu nedenle araştırma
görevlisi olarak göreve başlayan bireylere kurumsal oryantasyon eğitimleri
verilmelidir. Araştırma görevlilerine akademik ve idari açıdan rehberlik edecek
olan bu eğitim, kurumsal kalitenin gerçekleştirilmesine yardımcı olacaktır.
D.Öğrenciler
Toplam Kalite Yönetimi’nin yükseköğretim kurumları içerisindeki en önemli unsuru öğrencilerdir. Yükseköğretim kurumlarının varlık sebeplerinden biri olan öğrencilerin memnuniyetinin sağlanması gerekmektedir.
UNESCO’ya göre,
yükseköğretim kurumlarının kalitesinde öğrenci göstergeleri aşağıdaki
maddelerden oluşmaktadır[14]:
-Seçkinlik:
Yükseköğretim kurumunda öğrenim görecek olan öğrencilerin seçim şekli kurumsal
kaliteyi etkileyecek olan bir faktördür.
-Öğrencilerin maliyeti:
Kalite, öğrencilere yapılan kurumsal harcamalar vasıtası ile ölçülebilir.
-Hizmet: Sağlık, mali
yardım, rehberlik, danışmanlık, ulaşım gibi hizmetlerin sağlanması
yükseköğretim kurumlarındaki kalite yönetimini etkileyecek olan temel
göstergelerden birisidir.
-Öğrencilerin
motivasyon ve hazırlığı: Öğrencilerin öğrenimlerini sürdürebilmeleri için uygun
imkanların ve motivasyon ortamının oluşturulması gerekmektedir.
-Lisansüstü
öğrencilerin oranı: Lisansüstü öğrenciler, yükseköğretim kurumunun eğitim
kalitesini yansıtan önemli göstergelerden birisi olarak kabul edilmektedir.
-Öğrenci kabul
kriterleri ve işgücü: Öğrenci kabul kriterleri, ülkenin işgücü ihtiyaçları,
ekonomik politikalar ve sosyal kalkınmaya göre planlanmalıdır.
-Değerlendirme
kriterleri: Eğitim performansını değerlendirmek için gerekli kriterler
belirlenmelidir.
UNESCO’nun belirlemiş
olduğu öğrenci kalite göstergeleri, yükseköğretime kabul edilme aşamasından
işgücüne katılımına kadar gerçekleşen bütün sürecin dikkate alındığını
göstermektedir.
Öğrencilerin kuruma kabul edilme yöntemi, kurumsal kaliteyi
etkilemekte, kalite seviyesini aşağıya ya da yukarıya çekmektedir. Bu nedenle
öğrenci kabulü için gerekli olan kriterler ciddi değerlendirmelerle belirlenmelidir.
Türkiye’de yükseköğretim kurumlarının öğrenci kabulü, LYS ve YGS sınav puanına
göre, bilgisayar ortamında yerleştirme metodu ile gerçekleştiğinden,
öğrencilerin tercih etmesini sağlamak gerekmektedir.
Öğrencilere gerekli
bütün hizmetler sağlanmalı, motivasyonları
artırılmalı ve lisansüstü eğitime olan ilgi artırılmalıdır. Aynı şekilde
ülkenin ekonomik, sosyal ve kalkınma politikalarına göre öğrencilerin eğitim
alanları belirlenmeli, mezuniyet sonrasında işgücüne katılımı sağlanmalıdır.
UNESCO’nun maddelerinin
hayata geçirilmesi ve Toplam Kalite Yönetimi’nin yükseköğretim kurumlarında
uygulanması için, öğrencilerin kalite çalışmalarına katılmaları gerekmektedir.
Öğretim üyelerinin rehberliğinde kalite ekipleri oluşturarak, çalışmalarda
öğrenciler de temsil edilmelidir.
Kalite ekibi, öğrencilerin
kalite konusunda bilinçlenmesi ve kalite sürecinde yer alması için çalışmalar
yürütmelidir. Bu sayede, öğrencilerin talep ve beklentilerinin kuruma iletilmesi
sağlanır. Kurumsal kalitenin iyileştirilmesine katkı yapılmış olur.
E.Öğrenen
Üniversite
Yükseköğretim kurumunun “Öğrenen Organizasyon” ilke ve prensiplerine paralel olarak şekillendirilmesi ile “Öğrenen Üniversite” kavramı ortaya çıkmaktadır. Öğrenen Organizasyon kavramını açıklayarak, Öğrenen Üniversite konusunu anlaşılır hale getirmek mümkündür.
Peter Senge’in 1990
yılında yayınlamış olduğu “The Fifth Disipline: The art and practice of the
learning organization” adındaki kitabında öğrenen organizasyon şu şekilde
tanımlanmaktadır[15]:
“Öğrenen
organizasyonlar, insanların arzuladıkları sonuçları elde etmeleri için, sürekli
olarak kapasitelerini geliştirdikleri, yeni ve yaygın düşünme kalıplarının
beslediği, toplu isteklerin özgürce gerçekleştirildiği ve insanların sürekli
olarak öğrenmeyi öğrendikleri yerlerdir.”
Bu durumda öğrenen
organizasyonu, çalışanlarının kendilerini geliştirmeleri ile gelişen
organizasyonlar olarak tanımlamak mümkündür.
Öğrenen Organizasyon’un
hakkında yapılan tanımlardan yola çıkarak belirlenen özellikleri şu şekilde
sıralanabilir[16]:
-Sürekli gelişim,
-Örgütsel çapta
öğrenme,
-İşle paralel devam
eden sürekli öğrenme,
-İnovasyon ve
yaratıcılığa odaklanma,
-Başarılı olabilmek
için bilgi kaynaklarına erişimin bilincinde olma,
-Bireysel ve grupsal
öğrenmenin sürekli teşvik edilmesi.
Öğrenen Organizasyon, öğrenmenin
örgütsel düzeyde sürdürüldüğü, yeniliklere açık, bilginin çok önemli olduğu bir
organizasyon yaklaşımı olarak karşımıza çıkmaktadır. Öğrenen organizasyon,
öğrenme ikliminin örgüt içerisinde tesis edildiği, organizasyon politikalarının
katılımcılık ile belirlendiği ve stratejilerin öğrenme yaklaşımı çerçevesinde
belirlendiği bir organizasyon yapısıdır. Çalışanların kendilerini
geliştirmeleri organizasyonun öncelikleri arasındadır. Öğrenen organizasyonu
oluşturan bu unsurlar, şekil üzerinde aşağıdaki gibi ifade edilmektedir[17]:
Kaynak:
www.culturalchange.co.uk
Öğrenme ve gelişimin
temel oluşturduğu Öğrenen Organizasyon, yükseköğretim kurumlarında Öğrenen
Üniversite olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle, yükseköğretim kurumlarında
Öğrenen Organizasyon ilkelerini gerçekleştirmek gerekmektedir.
Lussier’e göre, Öğrenen
Organizasyonu oluşturmak için güçlendirilmiş liderlik, vizyon, takım temelli
yapı oluşturma, personeli güçlendirme, bilgi teknolojilerinden yararlanma,
katılımcı bir strateji hazırlama ve organizasyon kültürünü tesis etmek
gerekmektedir[18].
Yükseköğretim kurumları
bünyesinde liderliği rektör, dekan, bölüm başkanı, enstitü müdürü, yüksekokul
müdürü ve sekreterlikler şeklinde belirlemek mümkündür. Yükseköğretim kurumu
içerisinde Öğrenen Üniversite ve Toplam Kalite Yönetimi’nin uygulanabilmesi
için bu liderlerin güçlendirilmesi gerekmektedir. Ancak güçlendirilmiş liderlik,
katılımcılığın önüne geçmemelidir.
Vizyon belirleme, takım
temelli bir kurumsal yapı oluşturma, personeli güçlendirme, katılımcı bir
strateji hazırlama ve örgüt kültürünü tesis etme, Toplam Kalite Yönetimi’ni
oluşturan ilkeler arasında yer almaktadır. Bu nedenle, Öğrenen Üniversite’nin
bir TKY unsuru olduğunu belirtmek gerekmektedir.
Varlık unsurlarından
biri öğrenim olan yükseköğretim kurumlarında, bilgiye ulaşım, çalışanların
eğitsel zenginliğini artırma gibi uygulamalar, kalite çalışmalarını olumlu
yönde etkileyecektir.
F.Sınıf/Amfi
Yönetimi
Yükseköğretim kurumlarında toplam kaliteyi etkileyen unsurlardan birisi sınıf/amfi yönetimi ve kalitesidir. Öğrenci ve öğretim kadrosunun (öğretim üyesi, öğretim görevlisi, okutmanlar) etkileşim halinde olduğu en önemli yer sınıf ortamıdır.
Öğretim kadrosu, sınıfı
yönetmeli ve öğrencileri organize etmelidir. Bu şekilde öğrenciler
öğrenimlerini istek (enthusiasm) ve katılımın sağlandığı bir ortamda
gerçekleştirebilirler. Sınıf ortamında, öğretim kadrosu ile öğrencilerin
etkileşimi, söz ve hareketlerle bilginin öğrenciye aktarılmasını sağlama ve
geri bildirim (feedback) alma şeklinde gerçekleşmektedir. Bu durum şekil
üzerinde şu şekilde ifade edilebilir[19]:
Şekil 11.Öğretim Kadrosu-Öğrenci Etkileşim Modeli
Kaynak:
Aina, S., Kayode, O., Application of Total Quality Management in the Classroom,
British Journal of Arts & Social Sciences;2012, Vol. 11 Issue 1, s. 25-26.
Şekilde görüldüğü gibi,
sınıf içerisinde iletişim ve etkileşim, yükseköğretim kurumunun eğitim kalitesinin
öğrencilere yansıtılması ve sınavlar vasıtası ile geri bildirimin sağlanması
şeklinde gerçekleşir. Sınıf ortamında, öğrencilere kalite kültürü, Toplam
Kalite Yönetimi yaklaşımı gibi anlayışlar aktarılır ve kalite sürecinde yer
almaları sağlanır. Yükseköğretim kurumları, öğrencilere sadece ders verilen
kuruluşlar değildir. Hayata ilişkin çeşitli düşünce yöntemleri ve tecrübelerin
de aktarıldığı yerlerdir. Bu nedenle öğrencilerle yapılan paylaşımların geri
bildirimi, mezuniyet sonrası hayat süresinde gerçekleşebilmektedir.
Toplam Kalite Yönetimi
ilkeleri, sınıf sürecinde uygulanabilmektedir. Kalite anlayışının özelden
genele yansıtılmasının sağlandığı bu süreç oldukça önemlidir. Öğrencilerin
kalite çalışmalarına dâhil olması, eğitim kalitesinin artırılması, öğrenci ve iletişimin
artırılması gibi sonuçların elde edildiği bu süreç, aşağıdaki tabloda açıklanmaktadır[20]:
Tablo 12.Toplam Kalite Yönetimi İlkeleri ve Sınıf
Ortamında Yansıması
TKY’NİN
İLKELERİ
|
SINIF
ORTAMINDA YANSIMASI
|
Sürekli
Gelişme
|
Öğrencilere
öğrenmeyi öğretmek, hayat boyu öğrenim bilincini kazandırmak
|
Müşteri
Merkezlilik
|
Sınıf
içerisinde öğrenci merkezli eğitim anlayışını sağlamak
|
Sıfır
Hata
|
Tam
öğrenmeyi sağlamak
|
Önleyici
Yaklaşım
|
İstenmeyen
sonuçlarla karşılaşma yerine önleyici tedbirler alarak süreci kontrol etmek
|
Tam
Katılım
|
Bütün
öğrencilerin katılımının sağlandığı aktif öğrenim ortamını oluşturmak
|
Tedarikçilerle
İşbirliği
|
Ailelerle
ve önceki eğitim kademeleri (ilkokul, ortaokul, lise), sanayi, mezunlar ile
işbirliğinin sağlanması
|
İnsana
Saygı
|
Motivasyon
ve iletişime önem verme
|
Süreç
Odaklı Olma
|
Eğitim-öğretim
sürecinin amaca uygun olup olmadığını sürekli kontrol etmek
|
İstatistikten
Yararlanma
|
Öğrencilerin
başarı durumlarını, istek ve beklentileri belirlemek için, istatistiksel
yöntemlerden faydalanma
|
Üst
Yönetimin liderliği ve sorumluluğu
|
Öğretim
üyesi, öğretim görevlisi ya da okutmanın -lider olarak- sınıf içerisinde
kalitenin artırılması için gerekli olan faaliyetleri gerçekleştirmesi ve
yönetmesi
|
Kaynak: Yıldırım, H.
A., (2002), Eğitimde Toplam Kalite
Yönetimi: İlköğretim ve Ortaöğretim Kurumlarında TKY Uygulama Modeli, Nobel
Yayınevi, Ankara
Tablodan anlaşıldığı
üzere, Toplam Kalite Yönetimi’nin ilkelerini sınıf ortamında gerçekleştirmek
mümkündür. Öğrencilerin öğrenmeyi hayat boyu devam eden bir süreç olarak
algılamaları sağlanmalıdır. Gerekli bilgi ve ekipman hizmetlerine sunulmalıdır.
Yükseköğretim
kurumlarının faaliyet merkezinde öğrenci bulunmaktadır. Sınıf içerisinde kalite
yönetiminin sağlanması için, öğrencilerin öğrenmesi ve çalışmalara katılımlarının
sağlanması gereklidir.
Sanayi kuruluşları ve
işadamları ile iletişim güçlendirilmelidir. Bu sayede öğrencilerin işadamları ile
sınıf ortamında tanışması ve tecrübelerini öğrencilerle paylaşmaları sağlanacaktır.
Yükseköğretim kurumları ile işadamları arasında gerçekleştirilecek işbirliği, öğrencilerin
kariyer planlamasına ve eğitim sürecini daha iyi anlamalarına yardımcı
olacaktır. İşverenlerle iletişim sayesinde, yükseköğretimin hedeflerinden biri olan
öğrencilerin işgücüne katılması gerçekleşecektir.
Öğretim üyesi, öğretim
görevlisi ya da okutmanların kalite ve eğitim faaliyeti, öğrencilerin katılımı
ile gerçekleştirilmelidir. Öğrencilerin performans ve kalite çalışmaları
istatistiksel yöntemler kullanılarak ölçülmelidir.
Rekabetin arttığı küresel
ortamda, yükseköğretim kurumlarının farklılaşma ve kalite ile öne çıkabilmeleri
için çalışmaların güncel ve sürekli olması gerekmektedir. Öğrencilerle beraber
yürütülen sınıf kalite çalışmaları bu sürecin temel yapı taşlarından birini oluşturmaktadır.
G.
Kurum Çalışanları
Toplam Kalite Yönetimi’nin yükseköğretim kurumunda başarılı olması için, kurum daki çalışanların sürece katılması gerekmektedir. Akademik ve idari çalışanlar için gerekli eğitimler verilerek, süreç hakkında bilgi sahibi olmaları ve kalite faaliyetlerinde aktif rol almaları sağlanmalıdır. Sürecin sonunda, çalışmaların kurum kalitesine katkıları ve yaşanan gelişmeler değerlendirilmelidir.
Toplam Kalite Yönetimi,
çalışanların davranış ve faaliyetlerine bağlıdır. Kurum liderleri, çalışanların
güvenini kazanmalı, problemlerini çözmek için cesaretlendirmelidir. Kurumdaki bölümler
arasında, iletişimi teşvik etmelidir[21].
Yükseköğretim kurumlarında
kalite çalışmalarının lideri rektördür. Ayrıca, rektörlüğe bağlı kurumların
yöneticileri de birimlerinin kalite liderleridir. Kalite kültürünün liderlik
temelinde benimsenmesi için lider konumundaki kişileri eğitim verilmelidir.
Liderlerin eğitimi sonrasında, kurum çalışanlarını kalite kültürü ve uygulamaları
konusunda eğitmek gerekmektedir. Bu eğitimlerden sonra, kalite çalışmaları,
kurumda başarı ile uygulanacaktır. Çalışanların koordinasyon ve denetimi,
rektörlük ya da rektörlüğe bağlı bir kurum tarafından gerçekleştirilecektir.
Toplam Kalite
Yönetimi’nin temel elementleri genel olarak hep insanlarla ilgilidir. Takım
çalışması, eğitimler, iletişim, güvenlik korkusunun kaldırılması, gelişimin
sürdürülmesi, yönetimin taahhüdü, müşteri geri bildirimi, çalışanların sürece
dâhil edilmesi ve geliştirilmesi süreçleri bunlardan bazılarıdır[22].
Toplam Kalite Yönetimi’nin başarılı uygulanması için gerekli olan en önemli
unsurlardan birisi kurum çalışanları olarak karşımıza çıkmaktadır. Çünkü
süreçlerin genelinde çalışanlar yer almaktadır.
Çalışanların sürece
dâhil olması sırasında, AACC Konsepti’nden yararlanmak mümkündür. Bu konsept
İngilizce (alignment, authority, capability, commitment) ifadelerinin baş
harflerinden oluşturulmuştur. Çalışanları uyumlu bir şekilde gruplandırma,
yeteneklerine göre yetkilendirme, çalışmalara katılım taahhüdü olarak açıklamak
mümkündür[23].
Kurum içindeki
çalışanların yeteneklerini tespit etme ve uyumlu grupları belirleme sayesinde
kalite çemberleri oluşturulur. Oluşturulan gruplar, belirli yetkilerle
donatılır. Bu sayede, motivasyon ve çabalarının artırılması sağlanır. AACC
yaklaşımı ile çalışanların kalite faaliyetlerine katılımı teşvik edilir ve
yeteneklerine göre istihdam edilmiş olur.
Toplam Kalite
Yönetimi’ni gerçekleştiren çalışanların değerlendirilmesi iki aşamada
gerçekleştirilmektedir. TKY öncesi ve sonrası olarak belirlenen bu aşamalar
aşağıdaki şekilde ifade edilmektedir[24]:
Şekil 12.TKY Uygulaması ve Çalışanları Değerlendirme
Kaynak: Wang, 2006
Yükseköğretim kurumu
çalışanları, TKY sürecine başlamadan önce eğitilmektedir. Süreç içerisinde
bilgi paylaşımı yapılmaktadır. Çalışanlar, performanslarına göre
ödüllendirilmektedir. Bu şekilde personelin çalışmalara katılımı teşvik
edilmektedir.
TKY, uygulamaları
sonrasında çalışanların, mesleki bilgileri, güvenilirlikleri, karar alma ve
inisiyatif kullanma, kuruma bağlılık gösterme gibi özellikleri de
değerlendirilmektedir.
H.Toplum
Yükseköğretim
kurumlarının varlık sebepleri, bulundukları toplumun bilimsel, teknik, ekonomik
ve kültürel olarak kalkınmasını sağlamaktır. Yapılan kalite çalışmalarında
toplumla etkileşim içerisinde bulunmak, karşılıklı faydayı artırmak
gerekmektedir.
Aşağıdaki şekilde
görüldüğü gibi, toplumsal sorumluluk Toplam Kalite Yönetimi çalışmalarını kuşatan
önemli bir faktördür[25]:
Kaynak: Uryan,
B., Toplam Kalite Yönetimi, http://www.mevzuatdergisi.com/2002/07a/02.htm
Mezun edilen
öğrenciler, toplum içerisinde karşılığını bulmakta ve yükseköğretim kurumunun
kalitesini yansıtmaktadır. Kurum içerisinde gerçekleştirilen bilimsel
faaliyetler, toplumun gelişim ve kalkınmasını etkilemektedir. Bu nedenle
yükseköğretim kurumlarının toplumla çok iyi bağlar geliştirmesi, toplumsal
ihtiyaçlar doğrultusunda faaliyetlerini şekillendirmesi gerekmektedir.
Toplam Kalite Yönetimi
çalışmalarının tam olarak uygulanabilmesi için yükseköğretim kurumu ile
toplumun iletişimi sağlanmalıdur. Kalite faaliyetlerinde toplumun temsilcileri
de yer almalıdır.
Toplum, yükseköğretim
kurumları için tedarikçi ve hizmet alan olmak üzere iki rolü birden üstlenmektedir.
Eğitim ve bilim hizmetlerinin başlangıcından sonuna kadar çeşitli rol ve
sorumluluklar almaktadır. Bu nedenle yükseköğretim kurumunun çalışmalarında söz
sahibi olmalı ve kalite çalışmalarına aktif olarak katılmalıdır. Bunun için,
toplum içerisinden bir temsil heyetinin çalışmalarda yer alması gerekmektedir.
Şekilde görüldüğü gibi toplum ve yükseköğretim kurumları birbirlerinin
tedarikçileri konumundadırlar. Bu nedenle kalite çalışmalarını birlikte
gerçekleştirmeleri gerekmektedir.
Şekil 14.Yükseköğretim Kurumları ve Toplum
Toplum içerisinden
belirlenen temsilcileri, yükseköğretim kurumundaki Toplam Kalite Yönetimi
çalışmalarına katılarak başarılı sonuç elde edilmesine katkı sağlayacaklardır.
Toplumla işbirliği yapan yükseköğretim kurumları, akademik ve bilimsel
çalışmalarda daha başarılı olacaklardır.
I.Sanayi
Yükseköğretim
kurumlarının etkileşim içerisinde olduğu bir diğer alan sanayidir.
Yükseköğretim kurumları, sanayi için işgücü ve bilgi sağlarken, sanayi de
yükseköğretim kurumlarına teknik altyapı, tecrübe, mali destek, teorileri
pratiğe aktarma gibi birçok imkân sağlamaktadır.
Yükseköğretim kurumları
ile sanayi arasında kurulan işbirliği, taraflara birçok kazanç sağlamaktadır.
Bunlardan bazıları pratik öğrenim, yetenek geliştirme, kaynakları öngörme, işgücü
hazırlama, ortaklık, uluslararası nitelik kazanma (internationalisation),
teşvik ve mezunların iş sahibi olması şeklinde sıralanabilir[26].
Bütün sanayi dalları,
insan kaynakları ve bilgi temelinde ekonomiye bağlı oldukları için
yükseköğretim kurumlarına ihtiyaç duymaktadır. Yükseköğretim kurumları ve
sanayinin ortak fayda geliştirmeli ve süreklilik gösteren ilişkiler tesis
etmelidir[27].
İnsan kaynaklarını eğiten ve iş imkânı sağlayan yükseköğretim kurumları ile
sanayinin işbirliği çok yarar sağlayacaktır. Bu işbirliği sayesinde, talep
edilen niteliklerin eğitimle sağlanabilecektir. Sanayi sektörü, kalite,
standart, süreç, yöntem ve eğitim içeriği konularında tavsiyelerde
bulunabilecektir. Bunun yanında öğrencilere tecrübe fırsatı sağlanacaktır[28].
Bu işbirliğinde,
müfredat ve akademik programları hazırlama, öğretim metotları gibi alanlar yer
almalıdır. Yükseköğretim kurumları, bilimsel araştırmaları sanayi ve ülkenin
talepleri doğrultusunda gerçekleştirmeli ve sonuçlarını sanayi sektörüne
transfer etmelidir[29].
Yükseköğretim kurumları
ve sanayi arasındaki etkileşimin yansımaları bu kadar büyük olduğu için, Toplam
Kalite Yönetimi çalışmalarında, sanayi temsilcilerinin yer alması
gerekmektedir. Karşılıklı beklentilerin paylaşıldığı ortak çalışmaların
gerçekleştirilmeli ve ortak vizyon, misyon ve strateji oluşturulmalıdır.
Yükseköğretim kurumunun
kalite konusundaki bilgi ve bulguları, sanayi ile paylaşılmalıdır. Bu sayede, üretim
sektöründeki kalite çalışmaları olumlu yönde etkilenecektir.
[1] Aldawesh, M., (2012), The
Relationship between Total Quality Management Implementation and Leadership in
Saudi Higher Education, Brunel Business School – Doctoral Symposium 27‐28th March.
[2] Salameh, R., Alzyadat, M. A.,
Alnsour, J. A., (2011), Implementation of (TQM) in the Faculty of Planning
& Management at Al-Balqa Applied University, International Journal of
Business and Management, Vol. 6, No. 3, s. 198.
[3] Goetesch D., & Davis S.
(1997). Introduction to total Quality. Upper saddle River, New Jersey: prentice
– hall.
[4] Zabadi, A. M. A., (2013),
Implementing Total Quality Management (TQM) on the Higher Education
Institutions – A Conceptual Model, Journal of Economics & Finance, Volume
1, Issue 1, 42-60, s. 45.
[5] Aldawesh, a.g.e.
[6] Ali, M., Shastri, R. K., (2010),
Implementation of Total Quality Management in Higher Education, Asian Journal
of Business Management 2(1), s. 11.
[7] Marsh, D.T., (1992), Leadership
and its functions in further and higher education. Mendip Paper. The Staff
College, Bristol.
[8] Review of quality teaching in
higher education, http://www.oecd.org/edu/imhe/44058352.pdf
[9] Review of quality teaching in
higher education, a.g.e.
[10] Review of quality teaching in
higher education, s. 22-26.
[11] Review of quality teaching in
higher education, s. 76.
[12] Henard, F., Roseveare, D.,
Fostering Quality Teaching in Higher Education: Policies and Practices, An IMHE
Guide for Higher Education Institutions, 2012, s. 7,
http://www.oecd.org/edu/imhe/QT%20policies%20and%20practices.pdf
[13] Henard ve Roseveare, s. 8.
[14] UNESCO, (2011), Understanding
and Assessing Quality, Module 4, International Institute for Educational
Planning, Paris, s. 196-197.
[15]
http://www.culturalchange.co.uk/?page_id=131
[16] Tuna, Ö., Çakırer, M.A., (2008),
Öğrenen Organizasyon: Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Ahmet Necdet Sezer
Uygulama Ve Araştırma Hastanesi’nin Öğrenen Organizasyon Olabilme
Potansiyelinin İncelenmesi, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, C.X, S
II, s. 259.
[17]
http://www.culturalchange.co.uk/?page_id=131
[18] Tuna ve Çakırer, s. 260.
[19] Aina, S., Kayode, O.,
Application of Total Quality Management in the Classroom, British Journal of
Arts & Social Sciences;2012, Vol. 11 Issue 1, s. 25-26.
[20] Yıldırım, s. 89.
[21] Thamizhmanii, S., Hasan, S.,
(2010), A Review on an Employee Empowerment in TQM Practice, Journal of
Achievements in Materiala and Manufactoring Engineering, Volume 39, Issue 2, s.
205.
[22] Thamizhmanii ve Hasan, s. 205.
[23] Naeem, H., Gul, A., Jafery, A.
S., Rafiq, J., (2012), Improving
Employees Performance Throught Total Quality Management, International Journal
of Economics and Management Sciences, Vol. 1, No:8, pp. 19-24, s. 12.
[24] Wang, 2006, s. 503.
[25]Uryan, B., Toplam Kalite
Yönetimi,
http://www.mevzuatdergisi.com/2002/07a/02.htm
[26] Wessels, M. L., Jacobsz, J. M.,
(2008), Vıews Of Industry And Higher Education On Cooperative Education In The
Gauteng Province Of South Africa, s.8.
http://www.waceinc.org/papers/madrid/Marius%20Wessels.pdf
[27] Fischer, J., Belcher, R.,
Cairney, T., (2002), Greater Involvement and Interaction Between Industry and
Higher Education, B-Hert Position Paper, No:7, Shell House, s. 1.
[28] Jianzhong, C., De Graeve, J.,
(2005), Project Report: University Industry Partnership in China: Present
Scenario and Future Strategy, UNESCO, Beijing, s. 8.
[29] Jianzhong, ve Graeve, s. 8.
YÜKSEKÖĞRENİMDE TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ UYGULAMASI VE BİR MODEL ÖNERİSİ
İÇİNDEKİLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder