D.Philip Crosby
1979 yılında yayınlanmış olan “Kalite ücretsizdir” adındaki kitabı ile tanınmış olan Philip Crosby, sonradan hükümet politikası haline gelecek olan “sıfır hata” programını başarılı bir biçimde uygulamıştır[1]. Crosby’nin kalite anlayışı; miktarı belirleme (quantification), liderlik yönetimi ve tedavi yerine önlem olmak üzere 3 temele dayanmaktadır[2].
Crosby, yükseköğretimde
kalite çalışmalarına da yol gösterecek olan 14 kalite geliştirme adımı
önermiştir. Bu adımlar şu şekilde sıralanabilir[3]:
-Yönetim taahhüdü:
Kalite çalışmalarında yönetim desteğine ihtiyaç duyulmaktadır.
-Kalite geliştirme
ekibi: Bu ekip için bütün bölümlerden temsilciler seçilmelidir. Kalite çalışmalarında
yer alan her birey, kendi bölümü hakkında bilgi sağlayarak, faaliyetlere
katkıda bulunmalıdır.
-Kalitenin ölçülmesi:
Kurum kalitesini tespit etmek bir gerekliliktir. Her bölüm için kalite ölçümleri
yapılmalıdır.
-Kalite değerlendirme
maliyeti: Kalite maliyetlerini belirlemek, kurumun alacağı kararlar açısından
önem taşımaktadır.
-Kalitenin farkında
olma: Kalitesiz üretim maliyetinin ölçülmesi ve bu bilgilerin çalışanlarla
paylaşılması gerekmektedir. Amaç, çalışanları kısa süreliğine motive etmek değil,
ciddi bir paylaşım süreci oluşturmaktır.
-Düzeltici eylem:
İnsanlar, problemler hakkında konuştukları zaman sadece denetim ya da öz değerleme
değil, görünen hataları düzeltmek için fırsat doğmuş demektir.
-Sıfır hata komitesi
kurulmalıdır: Kalite ekibinden 3-4 kişi, sıfır hata konsepti hakkında bilgi
sahibi olarak bu konseptin uygulanabilmesi için gerekli yolları araştırmalıdır.
-Danışman eğitimi: Kalite
aşamalarını uygulayabilmek için, yöneticiler uyum içinde olmalıdır. Yönetici
kadrosu, çalışanlarına anlatabilecek şekilde kalite çalışmalarını bilmekle
yükümlüdür.
-Sıfır hata günü: Çalışanlara
sıfır hata kültürünü aşılamak için, bir gün belirlenerek çalışanlar bilgilendirilmelidir.
Bu uygulama, yapılan çalışmaların akıllarda kalıcılığını sağlayacaktır.
-Amaç belirleme:
Toplantılar sırasında danışmanlar, çalışanlarından amaçlarını belirlemelerini
ister. Genel olarak 1, 2 ya da 3 aylık amaçlar belirlenmelidir. Bu amaçlar
ölçülebilir ve spesifik olmalıdır.
-Hata sebeplerini
ortadan kaldırma: Çalışanlardan, hata unsurlarını yazılı olarak tanımlamaları
istenmektedir. Sorunları fonksiyonel bir grup tarafından çözümlemek için
yapılan listelemedir.
-Tanıma: Çalışanların performansları
doğrultusunda ödüllendirilmeleri için bir program tesis edilmelidir. Ödüller
mali olmamalıdır.
-Kalite Konseyi: Kalite
uzman ve ekiplerini düzenli olarak bir araya getirerek uygulanması gereken
adımlar tespit edilir. Kalite konseyleri eylem fikirleri açısından iyi bilgi
kaynaklarıdır.
-Uygulamayı tekrar
yapmak: Kalite programları 18 aylık bir zaman içerisinde uygulanmaktadır.
Uygulama süresince yaşanan değişiklikler, eğitimlerin etkisinin azalmasına
neden olmaktadır. Bu nedenle, 18 aylık uygulama döneminden sonra süreci yeniden
başlatmak gerekmektedir.
Crosby, liderlik
konusuna Deming kadar önem vermiş ve kalite çalışmalarının ilk sırasına
yönetimin taahhüdünü koymuştur. Yükseköğretim kurumunda lider olarak kabul
edilen rektör, dekan, enstitü müdürü ve bölüm başkanının kalite çalışmalarında
yer alması en öncelikli konudur. Çünkü yönetimden gerekli desteği alamayan
kalite çalışmaları eksik kalacaktır.
Kalite geliştirme ekibinin
kurulması, kalite farkındalık eğitiminin verilmesi, kalitenin ölçülmesi
süreçleri, yükseköğretimde kalite çalışmalarının aşamalarıdır. Crosby’nin
sıralamış olduğu bu maddeler kalite çalışmalarında kilit rol oynamaktadır.
[1] Diken, s. 32.
[2] Beckford, J., (1998), Quality a
Critical Introduction, Routledge Publication, Kanada, s. 53.
[3] Crosby, Ph., (1979), Quality
Classic, Crosby’s 14 Steps to Improvement, McGraw-Hill, www.asq.org.
İÇİNDEKİLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder