I.KLASİK YÖNETİMDE KALİTE BOYUTLARI



I.KLASİK YÖNETİMDE KALİTE BOYUTLARI

Klasik Yönetim Kuramı; Bilimsel Yönetim Yaklaşımı, Yönetim Süreci Yaklaşımı ve Bürokrasi Yaklaşımı olmak üzere üç ana başlık altında incelenmektedir. Klasik Yönetim Kuramı’nın genel ilkeleri kısaca şu şekildedir[1]:

-Amaç birliği ilkesi: Örgüt içerisinde belirlenmiş genel amaçlar bulunmaktadır. Örgütün alt gruplarının amaçları, genel amaçlar ile uyum içerisindedir.

-İş bölümü ve uzmanlaşma ilkesi: Çalışanlar arasında iş bölümü yapılarak,  uzmanlaşmaları sağlanır.

-Kontrol alanı ilkesi: Yöneticinin yetkilerini etkili ve verimli olarak kullanabileceği bir kontrol alanı bulunmaktadır.

-Hiyerarşik yapı ilkesi: Görev, yetki ve sorumluluklar net bir şekilde belirlenmelidir.

-Emir kumanda birliği ilkesi: Her ast, bir üste karşı sorumludur. Ast, birden fazla üste bağlı olarak çalışamaz.

-Sorumluluk ilkesi: Astlar, üstlerine karşı sorumlu oldukları gibi; üstler de, astlarının yapmış olduğu işlerden sorumludurlar.

-Yetki ve sorumluluk denkliği ilkesi: Örgüt içerisindeki yetki ve sorumluluklar arasında bir denge gözetilmelidir. Yetki derecesine göre sorumluluk tesis edilmelidir.

-Yetki devri ilkesi: Üstlerin yetkilerinden bir kısmının astlara devredilmesi ilkesidir. Bu yetkiler, görevi yerine getirme olabileceği gibi, araştırma yapma, karar alma, plan veya program hazırlama da olabilir.

-İstisna ilkesi: Örgüt içerisinde rutin olarak tanımlanabilecek işlerin, astlar tarafından yapılabilmesi için yetkilendirme yapılmasıdır.

-Açıklama ilkesi: Örgütteki kişilerin, görev, yetki, sorumluluk ve ilişkilerin anlaşılır biçimde yazılmasıdır.

-Denge ilkesi: Örgüt bölümlerinin, ürün, politika, kalite, yöntem gibi hususlarda standartlaşma veya esnekleşme dengesinin sağlanmasıdır.

-Basit ve anlaşılırlık ilkesi: Örgüt içerisindeki temel ilişkiler gösterilmeli, iş akışı ile kuruluşun gerçeklerine uygun ve anlaşılır olmalıdır.

-Değişebilirlik ve reorganizasyon ilkesi: Her örgüt, kurulduğu dönem koşullarında geçerlilik taşımaktadır. Teknoloji, rakipler, ekonomik şartlar gibi yaşanan değişikliklere, örgüt uyum sağlamalıdır.

Klasik Yönetim Kuramı’nı oluşturan yaklaşımlar ve kalite ile olan etkileşimleri aşağıdaki bölümde incelenecektir.



[1] Eren, E., (1991), Yönetim ve Organizasyon, Küre Ajans, İstanbul, s. 116-124.




YÜKSEKÖĞRENİMDE TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ UYGULAMASI VE BİR MODEL ÖNERİSİ 

İÇİNDEKİLER
                                                                           























Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

En Popüler Yayınlar

Son 1 Yılın Popüler Yayınları